گزینش ژنوتیپ های برتر بادام (prunus dulcis miller) در منطقه بروجرد

به منظور شناسایی ژنوتیپ های بادام با صفات برتر، دیرگل و سازگار با اقلیم منطقه بروجرد در سال های 1385 و 1386 ژرم پلاسم موجود در منطقه با استفاده از دیسکریپتور بادام مورد ارزیابی قرار گرفت. ژنوتیپ ها از نظر عملکرد، مقاومت به آفات، بیماری ها، و صفات مرتبط با میوه و مغز ارزیابی شدند. با توجه به اهداف و صفات خاص اصلاحی، ژنوتیپ های شماره 57 (عملکرد و درصد مغز)، 112 (عملکرد)، 166 (عادت میوه دهی روی اسپور، عملکرد و درصد مغز)، 91 (اندازه و وزن مغز)، 177 (درصد مغز)، 43 (درصد مغز و دیرگلی) و ژنوتیپ های شماره 59، 103، 167 و 135 امتیاز بالاتری در بین 111 ژنوتیپ مورد بررسی به دست آوردند و به عنوان ژنوتیپ های برتر شناسایی شدند. تجزیه خوشه ای بر پایه برخی از صفات کمی و کیفی انجام شد که در نهایت ژنوتیپ ها به هفت گروه متمایز شدند. وزن مغز با طول، عرض و ضخامت میوه (ابعاد) و طول، عرض و ضخامت مغز همبستگی مثبت و معنی داری در سطح احتمال 1% داشت. برای صفات درصد مغز، درصد دوقلویی، درصد پوکی و ابعاد میوه و مغز ژنوتیپ ها تنوع بالایی مشاهده شد. در شروع مرحله تمام گل، 22 روز تاخیر در درختان بادام مورد ارزیابی در نواحی کم ارتفاع در مقایسه با درختان نواحی مرتفع در سال 1385 مشاهده شد، که قسمتی از این اختلاف به نظر می رسد ناشی از 539 متر اختلاف ارتفاع دو منطقه باشد